Laatste blog

Helaas, helaas!!! Mijn laatste blogje alweer. Volgende week is mijn laatste week van mijn onderzoek in Mambo voordat ik vertrek naar Arusha. Daar heb ik nog enkele dagen om even al mijn oude vrienden voor het laatst te zien en dan zal ik vertrekken naar Kenia om terug te vliegen. De verkiezingen in Kenia zijn in tegenstelling tot vorige keer rustig verlopen. Gelukkig voor de Kenianen, maar ik zou er echt geen problemen mee hebben als de grenzen met Tanzania rond eind maart alsnog gesloten worden. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn natuurlijk en wat langer hier blijven zou echt absoluut geen probleem zijn! ;)
Om eerlijk te zijn zie ik er best tegenop om hier weg te gaan. Los van dat ik het fijn vind om iedereen in Nederland weer te zien heb ik deze tijd weer als geweldig ervaren. Ik voel me echt ongelooflijk thuis hier. Of het nou een drukke stad als Arusha is, of een klein dorpje in het Usambara gebergte zoals Mambo, de vibe die er in dit land hangt maakt mij echt ontzettend gelukkig. Ik ben benieuwd wat de volgende gelegenheid wordt wat er voor zorgt dat ik weer terug naar Tanzania kom.

Maar…ik ben nog niet weg! Dus tijd om nog even terug te blikken op de mooie ervaringen die ik weer heb gehad:

Om te beginnen, enkele weken terug is er hoog bezoek geweest bij MamboViewPoint. De minister van justitie is even een middagje komen lunchen. Iets wat niet elke dag gebeurt, bijzondere ervaring dus.
Bij het bezoek heb ik vooral met het personeel van MVP lopen lachen om hoe welvarend de minister en co. er bij liepen: Zulke welvarende buikjes kom je niet veel tegen in de Usamabara’s.

Qua onderzoek gaat het alleen maar beter: mijn assistent Hoza is een geweldige tolk en key person die er voor zorgt dat het aantal interviews flink wordt opgevoerd. Ik heb mijn doel van het aantal interviews zelfs naar boven bijgesteld, wat er wel voor zorgt dat ik het ontzettend druk heb met interviewen. Door de drukte doe ik het transcriben van mijn interviews nauwelijks meer. Dat betekend dat ik nog een flinke klus heb als ik thuis kom. Ook zijn de lengtes van mijn interviews flink toegenomen: in het begin duurde een interview ongeveer 2 uur, tegenwoordig duren ze toch zeker 3 á 4 uur. Mijn interview van ruim 5 uur met de village chairman leek mijn hoogtepunt te worden totdat ik een vrouw van 99 jaar heb ontmoet. En tja, een vrouw van 99 jaar heeft natuurlijk ook veel meer te vertellen: 8,5 uur!!! Helaas heb je soms mensen die veel zeggen, maar weinig vertellen en dit is in een aantal gevallen van de interviews ook wel. Daarentegen heb ik gelukkig ook af en toe weer hele boeiende interviews met verrassende nieuwe verhalen of visies van mensen.

En verder, mijn voetbalteam de Dogodogo Stars gaan als een gek! Inmiddels is de officiële league begonnen en wordt het allemaal zeer serieus genomen. Het publiek telt honderden mensen, wat een behoorlijk kick geeft! Vooral bij de eerste league wedstrijd waarbij ik in de tweede minuut een prachtige pass kreeg en mijn verdediger mooi uit wist te spelen. Op dat moment begon het hele publiek te schreeuwen en hoorde ik constant mensen roepen ‘tunapenda mzungu!’ (wij houden van de blanke!). Daarnaast staan beide teams voor aanvang van de wedstrijd op een rij alsof ze het volkslied zingen en krijgen wij in de rust een geweldige donderspeech terwijl tientallen kinderen staan te dringen om zo dicht mogelijk bij de spelers te kunnen staan. En sinds de mensen mij in dit gebied hebben zien voetballen wordt ik overal herkend als Maliki, de mzungu rechtsbuiten van Dogodogo Stars. En zoals dat gaat in Tanzania, hoor ik overal in het dorp mensen ‘Maliki! Maliki! Habari!’ roepen. Zie ik thuis in Utrecht nog niet gebeuren.
Een korte uitleg van mijn nieuwe naam: In Tanzania is het behoorlijk gebruikelijk om achter worden een i te plakken. Als ik bijvoorbeeld een woord in het Kiswahili niet weet gok ik door het Engelse woord te gebruiken en daar een i achter te plaatsen. Tot mijn grote verbazing blijkt dit nog vaak genoeg te werken. Ook is het gebruik van een r in Kisambara taal zeer ongebruikelijk waardoor de r vaak door de l vervangen wordt. Dus vandaar: Maliki.

Enkele weken terug ben ik nog even naar Arusha gegaan om weer alle oude bekenden op te zoeken en de verjaardag van Fay te vieren. Ook daar heb ik weer heerlijke dagen gehad en heb ik ongelooflijk kunnen genieten van snel internet, want……..ik heb kunnen Facetimen en mijn pas geboren nichtje Sara bewondert!
De weg naar Arusha was weer een avontuur op zich. Er waren twee hele aardige Nederlandse toeristen die via de rijstvelden onderaan de berg hun trip door Tanzania vervolgden. Aangezien ik met mijn lengte niet zo’n fan ben van de lokale bussen en de enige bus sowieso al om 4 uur ’s ochtends hier vertrekt vond ik het een goed idee om met hen mee te lopen. Na 1300 meter afgedaald te zijn en trillende knietjes er aan overgehouden te hebben kwamen we aan bij de rijstvelden. Ongelooflijk mooi en ongelooflijk bizar; alsof je je in een paar stappen van Afrika naar Indonesië verplaatst. Vanuit daar ben ik dus naar de grote weg gegaan om uiteindelijk een bus naar Arusha te kunnen pakken en daar weer een paar heerlijk gezellige dagen met iedereen te kunnen socializen.

Sinds terugkomst van Arusha gaat mijn onderzoek dus weer als een speer en ben ik zeer tevreden met alle onderzoeksdata die ik tot nu toe heb kunnen verkrijgen. Waar het tijdens het schrijven van de vorige blog soms allemaal nog een beetje moeizaam ging, gaat het nu dus top! Doordat ik inmiddels zoveel contact heb met mensen door middel van voetbal, village meetings of gewoon rond te lopen gaat het behoorlijk makkelijk om mensen te interviewen. Daarnaast moet het harde en trouwe werken van mijn assistent Hoza ook niet onderschat worden. Zonde dus dat het alweer bijna voorbij is; ik heb het gevoel dat ik er net lekker in begin te komen.

Dat was mijn laatste blogje weer. De volgende informatie krijgen jullie in real life als ik weer terug ben in ’t ijskoude Nederland. Gelukkig beginnen de eerste tekenen van het komende regenseizoen hier ook al te verschijnen, dat laat mij in ieder geval al een beetje aan Nederland wennen.

Tutaonana wiki tatu!